Filtr cząstek stałych (ang. diesel particulate filter, DPF lub gasoline particulate filter, GPF; fr. filtre à particules, FAP) to element układu wydechowego montowany za katalizatorem i ściśle z nim współpracujący. Stanowi obowiązkowe wyposażenie samochodów z silnikiem Diesla od 2006 roku (odpowiedź na wprowadzenie norm EURO IV). W autach z motorem benzynowym obowiązek instalowania GPF wprowadzono w 2014 roku, kiedy zaczęły obowiązywać kolejne, surowsze zasady dotyczące emisji spalin (EURO VI).

BUDOWA FITRA CZĄSTEK STAŁYCH DP/FAP/GPF

Obraz przedstawia budowę wkładu filtra dpf: zaślepione kanały wlotowe, wlot gazów spalinowych z silnika, podłoże filtra, przegrody porowate, zaślepione kanały wylotowe, wylot gazów spalinowych

Zbudowany jest z puszki wykonanej ze stali nierdzewnej, wewnątrz której znajduje się ceramiczny wkład złożony z kanałów wlotowych i wylotowych (naprzemiennie zaślepionych) tworzących gęstą siatkę. Ścianki kanałów zrobione są z węglików krzemu, tlenków glinu, ceru oraz platyny, ich powierzchnia jest porowata, dzięki czemu odkładają się na niej cząstki stałe produkowane przez silnik. Coraz częściej stosowane są filtry, w których kanały zostały wykonane ze spieków metalowych.

Na zdjęciu powyżej widziane pod mikroskopem 1.)zanieczyszczenia zgromadzone przez monolit filtra(sadza, popiół oraz pyły PM) oraz 2.)budowa ścian kanałów filtracyjnych wkładu DPF FAP GPF 

ROLA DPF W UKŁADZIE WYDECHOWYM

Zadaniem filtra DPF jest redukcja szkodliwych produktów niecałkowitego spalania emitowanych przez układy wydechowe samochodów.

FAP/PDF/GPF wyłapuje cząstki stałe takich jak sadza, popiół, pyły PM10, PM2,5, tlenki ceru, tlenki węgla, resztki oleju, a następnie ich dopalenie.

Zdjęcie powyżej przedstawia kanał wlotowy spalin w filtrze i zgromadzone w nim cząstki stałe (sadza-  tzw. soot cake, popiół)